Langs kerken in Den Haag
Kerk in Den Haag maakt in 2024 een rondgang langs verschillende internationale en migrantenkerken in de stad. Voor dit nummer bezoekt Jolly van der Velden een dienst van de Redeemer International Church.
De Redeemer International Church is een internationale, niet-confessionele geloofsgemeenschap die iedere zondagochtend bij elkaar komt in de Nieuwe Kerk aan het Spui. Het is hun missie ‘om God te verheerlijken door het evangelie (goed nieuws) van Jezus na te leven en te delen’. De diensten zijn Engelstalig en de gemeenschap telt ongeveer 350 leden.
Alles is goed
Als ik het terrein oploop, verwelkomen twee mensen mij vriendelijk. Bij de kerkdeur idem dito. In de kerkzaal zit ik nog niet, of er is al iemand die mij aanspreekt. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat ik word gezien. Terwijl ik een plek zoek, speelt de vijfkoppige band al. De twee zangeressen zingen teksten vol hoop en vertrouwen. There is nothing to fear, for I am safe with you: Er is niets te vrezen, want ik ben veilig bij U.
Als ik zit, vertelt mijn buurvrouw dat ze zich zo thuis voelt bij deze kerk omdat er veel verschillende geloofsbelevingen zijn: ‘Van pinksterachtig, evangelisch tot charismatisch en meer traditioneel. Het is hier allemaal goed.’ Ook vindt ze het internationale karakter aantrekkelijk.
‘Iedereen leeft mee,
er wordt geknikt
en geapplaudisseerd’
Een thema dat deze ochtend meermalen aan bod komt, is de terugkeer van Jezus op aarde. De band zingt: We are expecting Jesus, we are full of hope: Wij verwachten Jezus, we zijn vol van hoop. De blijdschap spat er zo ongeveer van af. Mensen zingen mee met de geprojecteerde tekst. Handen reiken in aanbidding – in worship – naar boven.
Reddingsverhalen
Er wordt hier deze ochtend nogal wat beloofd: een God die je beschermt en die er altijd voor je is. Altijd! Ik hoor geen enkele twijfel. Als mensen worden uitgenodigd iets te delen met de gemeente, zijn dat zonder uitzondering reddingsverhalen. Een jonge vrouw vertelt over een voor haar moeilijke tijd. Ze werd geweldig opgevangen door gemeenteleden en is God dankbaar. Het publiek leeft mee, er wordt geknikt en geapplaudisseerd: we horen je, we zien je. Er lijkt een grote bereidheid elkaar te helpen. Niet voor niets zegt iemand later: ‘Dit voelt als mijn familie.’ Onwillekeurig komt bij mij de gedachte op dat je alles wat hier wordt verkondigd misschien wel – voor een deel – voor lief neemt, als je er zoveel warmte voor terugkrijgt.
Een van de bezoekers zegt na afloop best wat intensiever contact te willen met andere, meer reguliere kerken. ‘Maar soms past het niet, of botst het zelfs. Wij richten ons vooral op andere internationale kerken’, vertelt hij.
Deze gemeenschap heeft een actieve missionaire opdracht. In de elf jaar van hun bestaan zijn er zes andere Redeemer-kerken in het land gesticht. ‘Een kerk planten’, heet dat in jargon. Na de dienst napratend hoor ik een gemeentelid de wens uitspreken dat alle kerken die gesloten zijn weer opengaan. Ook evangeliseren gemeenteleden tweemaal per week op straat. Een van hen zegt: ‘Er is in de stad honger naar God en daar willen wij plek voor maken. We zijn in een groeiend proces om er echt te zijn voor de mensen in de stad, ook voor hen die doorgaans minder zichtbaar zijn of die in armoede leven.’
Jolly van der Velden