Op Tweede Paasdag overleed paus Franciscus, zoals u inmiddels ongetwijfeld hebt gehoord of gelezen. Tot op de laatste dag heeft hij zijn leven in dienst gesteld van de mensen, gelovig of niet. We verliezen in hem een eenvoudig, betrokken en barmhartig wereldleider.
Ons redactielid Tom Mikkers stuurde een pagina uit de encycliek ‘Laudato Si’, waarvan wij een deel hier weergeven omdat het ook in het licht van het overlijden van Paus Franciscus een troostrijke en ontroerende tekst is.
Op het einde zullen wij van aangezicht tot aangezicht de oneindige schoonheid van God ontmoeten (vgl. 1 Kor. 13, 1) en zullen wij met vreugdevolle verwondering het mysterie van het heelal kunnen begrijpen, dat samen met ons zal delen in de volheid zonder einde. Ja, wij zijn op weg naar de eeuwige sabbat, naar het nieuwe Jeruzalem, naar het gemeenschappelijke huis van de hemel. Jezus zegt ons: “Zie, Ik maak alles nieuw” (Apok. 21, 5). Het eeuwige leven zal een gedeelde verwondering zijn, waar ieder schepsel, in goddelijk licht verheerlijkt, zijn plaats zal innemen en de armen definitief bevrijd zullen zijn.
Encycliek Laudato Si’ 243
Redactie van Kerk in Den Haag